Dünyaya gelince çıktı avazın.
Acı çığlığına acırım emmi.
Dolu vurdu sana sımsıcak yazın.
Mahzun kalışına acırım emmi.

El bostan becerdi, biri bin para.
Hep alışık oldun kara zarara.
Herkes bolca rızık koydu ambara.
Mağdur oluşuna acırım emmi.

Yüreğim sızlıyor gözün yaşına.
Felaketler geldi dertsiz başına.
El zehir katıyor yudum aşına.
Balsız kalışına acırım emmi.

Yüzüne gülüp kin besleyenler.
Gülmedi yüzüne dostum diyenler.
Mazilerde kaldı o mutlu günler.
Günsüz kalışına acırım emmi.

Sözünü tutmadı kardeşin bacın.
Son bulur dilerim, hasretin, acın.
İnecektir mutlak rahmet ilacın.
Öksüz gidişine acırım emmi.

Yerin hatırlandı gidince senin.
Asla da olmadı fikrinde derin.
Uyuyor yanında bak kardeşlerin.
Gelmezse yanına acırım emmi.

Ardından ağlıyor evladın eşin.
Rast gitmedi asla yaptığın işin.
Zehirle karıştı yemeğin aşın.
Acı yutuşuna acırım emmi.

Ektiğin tohumlar vermedi başak.
Sana güler oldu, söz bilmez yavşak.
Bir mezar başında son buldu kavşak.
Yalnız kalışına acırım emmi.

Dilerim hesabı verirsin rahat.
Kıyamete kadar yap istirahat.
Dilerim verilir cennette bir taht.
Verilmese eğer acırım emmi.

Yasinler dualar senin de hakkın.
Herkese ulaşsın Rahmeti Hakkın.
Adn cennetleri olsun çok yakın.
Olmasa dileğim acırım emmi.
27,04.2013