Ağladım bugün hem de delicesine ağladım
gözyaşlarımı insanların insafsızlıkların dan saklayarak
kendimle kucaklaşır gibi ağladım durdum
ağladım isyan eder gibi hem de
öyle bir ağladım ki yürek yangınım dile geldi sanki
ağlamak ne de huzur veren bir şeymiş
karanlığıma bir ışık sundum sanki ağlarken
ve ben bugün ağlayarak huzur buldum
yüreğim bir nefes aldı sanki
gözlerim sıyrıldı karalardan
var olan kimi güzellikler uyandı bende
ben yine bir hasretle dirilişe vuruldum
artık bir daha ki ölüme kadar huzurluyum
kirpiklerimin ucuna gelmiş durmuş tu hayat
yaşadığım acılara isyan edercesine
ve ben bugün yaşadım gözlerimin ıslaklığıyla
ve ben bugün yaşadım yürek yangınımla
hasretim yeşerip bir gül verdi sanki bugün bana
ben yine bülbül misali meftun oldum gül kokusuna
ey hayat ey yaşamak sen ne kadar güzelsin
nice ölümlerden sonra yine bende hasret
yine her halinle yaşamaya değersin