Yüreği yanık bir delikanlı Memet.
Sevdadan yana yorgun, küskün..
Diline kilit, ayaklarına pranga vurmuş.
Öfkesi aşkına yenik düsmüş.

Ne çok aramış sevdiğinin elini.
Tutamayınca ne çok canı yanmış.
Sitemli, gözleri yaşlı Memet’in..
Gözlerinde şiirlerin yolu geçiyor dedi.

Peki derim anlarım halinden.
Bu seferde suskunluğunu bilirim.
Sorar mıyım sen söylemeyince?
Özlemlerimin dili konuşur dizelerde...

Bilirim Memet’im bilirim gitmeleri
Hoşçakal demeden vefasız vedaları
Yüreğim yanar dayanamam sözlerine
Gece yarısı aşka susuz bir bedene...

Bir mektup hazırlarım geceden.
Bir şiir öpülür sevgili diye dizeleri.
Gelinler süslenir kırmızılarla loş ışıkta.
Aşk şarkısı söylenir ’Benim gözüm sende’
Bütün dönüşleri Memet’ime yakıştırırım...

Mektupta başlık...
Ey gözümün nuru sevgili! Diye başlar.
Haydi tut ellerini diye seslenirim.
Fiziğini kurallarına uyguladım.
Ve kimyasını değiştirmedim.

Tarihini beynime kazıdım.
Coğrafyasını hayatıma.
Edebiyatını parmaklarıma.
Ve müzigini kalbime yazdım.
Gelmişine geçmişine söz ediyorum...