Meğer “düşmek” fiili ile ne çok deyim ve atasözümüz varmış bizim. Bir hemşerimin sosyal medyadaki grubumuzda “düşmek” ile ilgili paylaşım yapması üzerine aklıma düşen fikir üzerine “acaba buradan ne çıkarabilirim,” diye düşündüm. O paylaşım altındaki yorumlarda kullanılan deyimlerin hepsini topladım. Sonuçta 14’lü hece ile bir şiir, konu olarak da yeni bir; zengin kız, fakir oğlan hikâyesi çıktı ortaya.

DÜŞME YANARSIN

Ağanın tek kızını, o gün yolda görmüştü
Felek; ağını ona, ne de çabuk örmüştü
Eve varınca ilk iş; annesiyle görüştü
Dedi “Ana, vallahi, bu kıza gönlüm düştü!”
Akşam olunca anne, Bey’e konuyu açtı
Adamcağız şok oldu, ağzının tadı kaçtı
Zaten geçim derdine, fena halde düşmüştü
Fakirlik çekiyordu, öylece büyümüştü
Kadına dedi vazgeç; bunlar bize denk düşmez
Büyükler durur iken, küçüklere söz düşmez
Anne baba o gece; birbirlerine düştü
Bunu duyan oğlanın, saçına aklar düştü

Günler geçtikçe geçti, oğlanın içi geçti
“Bu böyle olmaz!” dedi. Artık, iş başa düştü!
Oğlan gitti teyzeye; dedi: “Bahtına düştüm!”
Günlerdir düşünmekten; ben kafayı üşüttüm!
Açlıktan bitap düştüm; aklım başımdan uçtu
Ağa kızını sevmek; sanki kabahat, suçtu!
Anlattıkça teyzenin, gözleri yaşla doldu
Aniden karar verip, hemen yola koyuldu.
Ablasına giderek, durumunu anlattı
Oğlandan dem vurarak, kulağını çınlattı
Ablası dedi “boş ver!” “derdi sana mı düştü?”
Ona laf anlatmaktan, her gün çenemiz düştü
Öyle deme ablacım; “İçime bir kurt düştü”
Sana ne olmuş böyle; “başına, taş mı düştü?”
Sen ne biçin anasın; bak “ne hallere düştün!”
İnanamadım sana “şimdi gözümden düştün”
Böyle sevdalıklarla; mahvoldu birçok canlar
“Damdan düşeni ancak; damdan düşenler anlar!”
Bizim aşık oğlanın, hayalleri yan yattı
Oturup da yeniden, uzun hava patlattı
Düşte gör! Benim gibi; uykularda, düşte gör!
Ben düşmüşem yanaram; hele sen bi düş de, gör!

Bak görmez misin bacım, bu oğlan halden düşmüş
Uzun hava çekmekten, vallahi sesi düşmüş
Annesi ikna oldu; teyze ile beraber
İstemeye gittiler; Bey, olaydan bihaber
Allah’ın emri ile; kızı da istediler
Fakat haber olumsuz; tabi ki, vermediler.
Bu isteme olayı, köyde gündeme düştü
Bunu duyan ağanın; suratı yere düştü
Köylüler yorum yaptı: “Bi hırbo daha düştü”
Ağa kızını almak; köyde size mi düştü!

Bu sözler ağır oldu; oğlanın içi doldu
Kendine dert edinip; acılarla kahroldu
Günden güne kurudu, sararıp benzi soldu
Ettiği beddualar; Allah’a ayan oldu
Düşmez kalkmaz bir Allah; sen de, elbet düşersin!
Ey ağa! Çektiğimi; fazlasıyla çekersin
“Düşenin dostu olmaz!” Sen bunları bilmezsin!
İnşallah yakın vakit; sürünürsün, ölmezsin.

Fazla zaman geçmeden; ağa çok dara düştü
Üstüne hastalandı; ele ayağa düştü
Pis kokular oluştu; vücuduna kurt düştü;
Ona yaklaşanların, kokudan burnu düştü
Kızını sorarsanız, birine sevdalandı
Onun tüm sözlerini, gerçek sanıp aldandı
Bir hayalin peşinde; büyük tongaya düştü
Köyden kaçtı şehire; kötü yollara düştü

Bu haberle oğlanın, kalbine sızı düştü
Gerçeği öğrenince; omzu yanına düştü
Eşekten düşmüş karpuz; gibi birden mahvoldu!
Artık dönüşü yoktu; hayaller suya düştü
Yüreğine düşen bu; derdin çaresi yoktu
Yaşamak azap oldu; artık gayesi yoktu
Bu acıdan kaçmanın, çıkar bir yolu yoktu
Onu anlayacak tek, Allah’ın kulu yoktu

Sesini duyurmak için, yüksek bir dama çıktı
Bir gün önce kar yağmış, gökyüzüyse açıktı
Hava epey soğuktu, damlara kar düşmüştü
Üstünde bir aba yok, bir hayli üşümüştü
Gözleri uzun süre doğruca ufka daldı
Bir anlık dalgınlık! karda ayağı kaydı
Büyük bir feryat ile damdan aşağı düştü
Onu görenler koşup, üzerine üşüştü
Tek bir nefes, nabız yok; düşer düşmez ölmüştü
Bir sevdanın uğruna; bir can daha sönmüştü
Aslında o an değil; çok önceden ölmüştü
Haber çabuk yayıldı, evine şivan düştü
Bu sevda burda bitti, çoktan davası düştü!
Hikâyesi duyuldu, dilden dillere düştü.


Mustafa GÜL (Hamdi)
(01.03.2017)