çal sazım ağla mızrabım
bak artık ben de yalnızım
dinmeyecek mi benim ızdırabım
istesem de söylemez dilim
olmayacak sana ahım

sensiz gecelerde boşalan kadehlerde
aradım seni hiç olmayacak yerde
kaldım yine üç beş nöbetlerde
avutmuşum kendimi beyhude vaatlerle
tükenmeye yüz tutan sevgilerde

ateş gibi yanıp mum gibi eriyorsam
umurunda olmasa da bilki sebebi sensin
ne yazık ki artık benim için
solan bir gül yitik bir mazisin
unutulmaya mahkum bir sevgisin yüreğimde

sevmesini bilmiyorsan girme yüreğime
sevginde senin olsun kalsın yerinde
sevmek yürek işidir emek ve yürek ister
kaybolsan da aşk dehlizinde
bir kere sevmeye gör
yanarsın aşk ateşinde

çaresizliğin ne olduğunu bilir misin
ne kadar acı verir bitirir seni
hele sevdiğinin seni anlamaması
yok sayıp görmezden gelmesi susması
sadece sen deyip sessiz kalması

artık pencerelerde isli tül perdeler ardında
ağlarken görmeyeceksin beni
benim sevgim yüce bir dağ gibi
sevmesini bilseydin korurdu gölgesinde
ancak
kumdan kale gibi yıktın tüm hayallerimi
hadi unutma ne kendini ne de sevgini
bırakma ben de kalmasın
al git götür yanında...




Refik
01.03.2017
İstanbul