kapandı kapılar kaldım yine kendimle
elimde değil yüreğim doldu hüzünle
çaresizim deva bulmaz derdimle
arama bende neşe başbaşayım kederimle

sorguladım defalarca kendimi
tek suçum sevmekti sanki seni
bulamadım nedeni yoktu yalnızlığımın
isteseydin verirdim hesabını
attığım her adımımın
sormadın ki

nerden çıktı bu zamansız ayrılık
çok şey mi istedim senden birazcık mutluluk
kaç kez denedim huzura yolculuğu
olmadı
tüm yollar ayrılık her yol çıkmaz sokak
her köşe başında ayrı bir tuzak
attıkça her adımda içine düştüğüm

ne olurdu sanki
bu kadar kolay olmasaydı ayrılık
içimi kanatmasaydı daha gitmeden sensizlik
kolayı seçmeyip kalmayı deneseydin yanımda
bu denli üzülmez ağlamazdım arkandan
boğulmazdım göz yaşlarımdan oluşan selde
çektiğim acılara bir de yokluğun eklenmezdi
kanamasaydı yüreğim donmasaydı kanım
belki zor da olsa alırdım nefes

ah be gözümün nuru
bu kadar zor muydu sevmen
seviyorum demen
açsaydın yüreğini anlasaydın hissettiklerimi
haykırsaydın bir dağ başında
yankılansaydı sesin kulaklarımda
koşabilseydim sana
ve sımsıkı sarılıp hiç ayrılmamacasına
zemheri soğuklarda üşümezdi yüreğim titremezdi bedenim
sağnak olmazdı gözlerim
dağılırdı yağmur bulutları
çatlayan çorak topraklara dökülmezdi
istemedin ki...




Refik
28.02.2017
Istanbul