gün hazır
olan biteni izlemeye
her dem yeniden kurulur sahne
geç kalanlar bir yerde
gidenlerin ardından kapanır kara bir perde
hazımsızlıklar duyulur üst üste
olanlardan kim mutlu nerede

sen sıkışmışlığınla
kalırsın iki arada bir derede
yük çok taşımak gerek istemesen de
hangi yola gireceğin belli de
sonunda göreceklerin şaşırtır ziyade
ayıklarsın sisin içindekileri sözde
bulanıklık yok olmaz hiç gördüğünde
algılardır yöneten zihinleri alemde
değişmez sen ne dersen de

ötesi boşluk
adım atsan uçurum kıyısındasın
kim bilir hangi derindedir boğulman
zorlanırsın olasılık çok
öyle bir seçime kalırsın ki
mümkün değil işin içinden çıkman
aldandığına yanarsın oysaki bir etrafına baksan
var mı hiç ona buna bir an aldanmayan
en büyük oyunu kimdir yazan

dönüp baktığında yok gerisi
GÜN SEN ve ÖTESİ