Her yağmur sonrasında ,buse’m hep hüzünlenir ,
Karışır hezeyanlar,aç kalan yüreğime,
Dön hele sor meçhule,aşklar neyle beslenir,
Zaten hiç gelmediler,kor olan yüreğime ...


Yârdan uzak tükendi,aşk dolu kelimeler,
Kin kustu avucuma,sırra dolan nağmeler,
Eskisinden karanlık,çehrendeki hüzmeler,
Zaten hiç doğmadılar,nar olan yüreğime ...



Gecenin zemherisi,naçar vurur bağrıma,
Ses vermez sevdalılar,feryad figan çağrıma,
Öksüzüm gurbet gibi,sürgün gider ağrıma,
Zaten hiç dönmediler,zar olan yüreğime ....



Tabiri yok bu rüyanın,sanki hiç yaşanmamış,
Günahsız bedenlerin,koynunda taşınmamış,
Sahipsiz bir yara bu,mazisi deşinmemiş,
Zaten hiç girmediler ,har olan yüreğime ...



Haykırsam derdimi boş,duyan mı var ki beni,
Çöl’e vursam kendimi,döndüremem ki seni ,
Geceye hapsettim hep,yüreğimdeki seni ,
Zaten hiç yanmadılar,yar olan yüreğime ...


Cihan BERDİBEK
24.02.2017