1
Yorum
4
Beğeni
4,7
Puan
697
Okunma
Mutlu olmak sanma mekân işidir
Mut’ta yaşar amma, mutlu değildir.
Çarşıda, pazarda; kırda, bayırda…
Durmaz koşar amma, mutlu değildir.
Güldürme kendine nolur elleri
Çok özledim, dosttan esen yelleri
Yâr yoluna konan tüm engelleri
Bir bir aşar amma, mutlu değildir.
Akıl ermez bil ki, yârin fendine
Birden dalsam onun, gönül bendine
Ele, güne karşı; kendi kendine
Durmaz şişer amma, mutlu değildir.
Benim şu hâlimden ne olur anla
Düzelir zannetme her iş zamanla
Şarkıyla, türküyle; sazla, kemanla
Her an coşar amma, mutlu değildir.
Atılanlar oksa gönül ne yapsın
Aç değil de toksa gönül ne yapsın
Serde sevdâ yoksa gönül ne yapsın
Aşkla pişer amma, mutlu değildir…
24/02/’17
Hanifi KARA
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz