Bir yerde sonsuz huzur bir yerde sonsuz acı
Bir yerde cehennem prangası bir yerde cennet tacı
Kul tövbe ettikçe şeytanın belinde hudutsuz sancı
Adem yolcu bu hayatta dünya ise misafir sevmez hancı
İnsan tabutlara sarıldı ağladı bilemedi içinde olacağını
Ömrün bahar defterinin kapanıp yaprak yaprak solacağını
Günahla cebelleşir ilimsizlikle cahilleşir
Adilleşmez o ölümlü dahada zalimleşir
Paha biçilmez olan hayat ellerinde erir
İşte buna yalancı olan fani dünya denir
Sorguya çek nefsini doğruyu haykır göklere
İnsan bulaştı şerlere ve masum kanı dökmede
Ademoğlu geç kaldı Yaradanın azabından ürkmede
Zillete hücumun illeti peşimizi bırakmıyor
Şeytan kadar hiç bir şey kalbimizi kanatmıyor
Fasık alimler iblisin yerini aratmıyor
İlimle bezen batıl kimseyi cennete uğratmıyor
Unutma Allah seni günah işle diye yaratmıyor
Aç ellerini Rabbine kibir sokma kalbine
Dua diye bir silah var avuçlarının içinde
Allah’ım
sözümüzü yalandan
gözümüzü haramdan
özümüzü şeytandan koru
İmanla doldur yüreklerimizi
Yükleme sırtımıza zoru
Buldur bize doğru yolu...