Benim seven yüreğimin
Dumanı eksik olmaz
Ya bir vuslat, ya hicrandır ömür
Karanlık hep dört yanım
Buz tutar ormanlarım
Görür gözler,terk edilen ben
Merhameti,vicdanı olmayan sen
Ben sana değil
Kaderine ağlarım
Yalnız kalsam bile
Yaşamasını bilirim
Ne kadar yorgun düşse de yüreğim
Yaralarımı belli etmem
Hep içimde saklarım
Bir gün bende girerim sevgi sokağına
Özgürce,mutluluğa gider adımlarım
Hüzünlü geçti yıllarım
O eski sevdalar,dostluklar kalmadı
Günler geçti kederli
Mutluluk uzaklaştı,düştü herkes kendi derdine
Geceler soğuk,yollar karanlık
Sen ne yaşarsan yaşa
Ömür hep bir anlık
Bu bana belki de düşlerimin ödülü
Gözlerimdeki damlalar, umut olur bazen
Hüzün dolu bir kalbin umudunda
Artık sonlara gelirim.
Bilirim ne düş kalır geriye
Ne de başka bir şey.
Sözlerim bundan sonra
Ancak isyana yönelir…
Gözlerime bazen hüzün çöker
Yaşanmışlıklarının sancısı depreşti içimde
Çocuklaştı duygularım
Yüzümdeki çizgiler derinleşti
Derin bir ah çekerim geçmiş günlere
Yine oldu gece
Gökyüzü kapattı kendini aydınlığa
Aşk,sen yine acıtma yüreğimi
Ne olursa olsun ağlatma gözlerimi
Y.szgn