6
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1071
Okunma
Ört üstünü sensizliğim
Uzat ellerini gurbetime
Sıla olsun avuçlarım
Yitik kentimde son bulsun yalnızlıklar
Gel..!
Düşündükçe yokluğunu d/üşüyorum
Soluğum da kar, boran fırtına
Şimdi her yer sonbahar rengi
Sen ki ağustos kadar sıcaktın
Acımasızca sorguluyor yokluğunu mevsimi
Şimdi aşkına mülteci bu yüreğim
Oysa ki;
Gözlerime esirdi gözlerim...
Şimdi;
Tir titreyen bir yaprak gibiyim
Hazan mevsiminin son bekçisi olmuşum yüreğim
Temmuzun güneşi parmaklarında sanki
Nasıl bir iklim ki bu sen yoksun?
Vakit şimdi ziyankar zamanın elimde
Akrep zehrini kusuyor
Yelkovan yokluğunu gösteriyor
Ve z/amansız gidişinin yasını tutuyor
Ay gecelerimde..
Sonra ;
Sensiz güneşi tutulmuş sabahlara
Uyanıyor gözlerim..
Ama sen yine yoksun..
5.0
100% (14)
Cevap Yaz