O’nun aşkı, nerde ise, ben de ordayım.
Aşkının olmadığı yerde,ben zordayım.
İsminin zikredilmediği mekanlarda ise,
Saraylarda da olsam,sanki kordayım.

O’nun aşkı,eder beni ancak mutlu .
Rahmeti eder her daim umutlu.
Kim ihlas ile bir kez Allah derse,
Duyanlar canı gönülden olur kutlu.

O’nun aşkı, bana faniliği hatırlatır.
Gam ve kasavetlerimi atlatır.
Aklı selim düşünenlere,
Cennetin ucuz olmadığını anlatır.

O’nun aşkı, helal alın teri döktürür.
Gönlümdeki kemlikleri kökünden söktürür.
Namertler ile er meydanına çıktığımda,
Bileklerini çar çabuk büktürür.

O’nun aşkı,tefekkür ettirir bana ölümü.
Şevkle şakıtır gül sevdalısı bülbülümü.
Cürümlerden uzak durmak ile,
Yaşarım, günleri sayılı olan, ömrümü.

O’nun aşkı, unutturur bana her şeyi.
Doldurur gönlüme, sevinç ve neşeyi.
Çarnaçar olsam da, bu fani dünyada,
O!nun sevdası, döndürür bana, köşeyi.

O’nun aşkı, bana en manidar şiirleri yazdırır.
Gönül hanemde, en güzel duygularımı artırır.
İsterse, benim ben diyen taş yüreklileri bile,
Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi ağlatır.

O’nun aşkı, bana yedi düvele meydan okutur.
Bu üç günlük,fani dünya nimetlerinden,soğutur.
Ondan başkasına asla eyvallah ettirmez!
Kükremiş aslan eder, riyakarları korkutur.
19/ Şubat/ 2017