Bağışla küçüğüm bağışla beni,
Silemedim akan gözyaşlarını...

Yasını tutmaya vaktim kalmadı,
Bir fay kırığı ki, okyanusumda...

Dev dalgalar yıktı kıyılarımı,
Yaşadım sendeki yıkılmışlığı...
...
Umudun kırıklığı okunurken gözlerde,
Acımasızlık vardı, sarfettiğim sözlerde!
Bir gün özlem duyar da,
Arayıp bulur muyum kazındığın izlerde
Uçurumun ucuna bıraktığım gizlerde...

Yaşayarak anladım, gönül yıkmak ağırdır!
Dirhem dirhem bitiren çekilmez bir kahırdır!
Kavis çizerek geçer, akıp giden feryadlar!
Ne yazık ki, kulaklar gerçeklere sağırdır...
...
Bir ilâhi ADÂLET denir mi buna, bilmem
Öyle vurgun yedim ki, asla kendime gelmem!

Yüreğinin yangını dinmeden belleğinde,
Yaşadığın acılar tecelli etti bende...

Hayata nokta değil, bir virgül koyacağım!
Takvimlerden gün değil, yılları sayacağım!
Kendime cefa için;
Bedenimi lâğvedip, boşluğa yayacağım!
Her yıl bir asır gibi hasrete doyacağım!
YENİDEN DOĞMAK İÇİN ZAMANI OYACAĞIM!

Metanet Yazıcı