Görürsün;
Kimsenin ahı;
Zerrece kalmaz kimsede...
Bu sebepten biz,
Hayra yorarız şerri de,
Ne gelene git,
Ne de gidene kal deriz,
Gelen gelmeli,
Giden gitmelidir iyi biliriz...

Görürsün;
Takdir-i İlahi diye bir şey var,
Er yada geç tecelli eder...
Yok sandığın taşarken,
Sonsuz sandığın biter.
Bu sebepten ne yokluktan utanır,
Ne varlığa güveniriz,
Sadece yok olana sabreder,
Var olana şükrederiz.

Görürsün;
Kader diye bir şey var,
Her türlü gayretin üstünde...
Soluyor sandığın güller açarken,
Gonca olan güller dalından düşer...
Bu sebepten biz ne solacak deriz,
Ne de solmayacağını söyleriz,.
Sadece ümidimizi korur,
Her şeyin hayırlısını dileriz...

Görürsün;
Sevenin sevdası,
Kış bitince bahara döner,
Yaktığın ateş gün gelir,
Kendiliğinden söner,
Kimsenin hakkı,
Zerrece kalmaz kimsede,
Tam kırdığın yerden,
İnan kıracaklar senide,

Görürsün;
Ne bir santim ileri,
Ne de bir santim geri,
Tam yaktığın yerden,
Yakacaklar yüreğini,
Ne bir gram eksik,
Ne de bir gram fazla,
Tam acıttığın kadar,
Acıtacaklar kalbini.
Ve sen ancak,
O zaman anlayacaksın,
Vaktiyle ne çok zulmettiğini,
Aldığın ahların bedelini,
Yeni yeni çektiğini...

Celal BAHAR