Ben adam olmam...
Bunu sana sarılıp,
Sev beni diye yalvarırken anladım.
Ölmeden asla aranmam.
Bunu gitmem gerektiğini bilip,
Görmezden gelirken anladım.

Ben hiçbir zaman sevilmem,
Hiçbir zaman özlenmem,
Bunu gözlerine bakıp,
Senden aşkını isterken anladım.
Çünkü ben karşında biçareyim.
Çünkü ben acz içindeyim.
Niceleri var sana gönül koyan.
Niceleri var peşinde koşturan.
Oysa ben onlar gibi yapamam.
Sen gözyaşı dökerken,
Oturup uzaktan bakamam.

Ola ki kararttım gözümü.
Ola ki And içtim,
Ve ola ki senden vazgeçtim.
Tüm gücümü harcasam,
En fazla bir kaç hafta,
Uzak durmak için kendimi bağlasam,
Ayaklarımdan zincire vursam,
De ki bir kaç gün.
Nefesimi tutup almasam,
Kokun gelmesin diye solumasam,
Belki bir kaç saat.
Ve sen;
Beni kaybetmekten hiç korkmayan sen,
Neden kazanmayı isteyesin.
Dilediğinde kapısında bulan sen,
Ne diye kapıma gelesin.
Böyle çok sevilirken,
Mümkün mü tutup sen de sevesin...
*
Biliyorum aslında biraz yürekli olsam,
Seni asla kaybetmezdim.
Biliyorum karşında azıcık dik dursam.
Kalbini başkasına kaptırmazdım,
Ve sen de biliyorsun ki sevgili,
Kendi kalbime sahip çıksam.
Seninkine ihtiyaç duymazdım.
Haklısın bu sebepten,
Yerden göğe kadar haklısın.
Benim yüreğim bile sana koşarken,
Senin yüreğin bende neylesin.
Benim kalbim bile beni istemezken,
Senin kalbin beni ne diye sevsin...

Celal BAHAR