Severim o yâri ben gönlümce
Şaşarım ben onu görünce
Dünya bıktıramaz beni
O yar gönlümde gül dermeyince

Ben onsuz gülmez idim
Bülbül olup ötmez idim
Âşık olup sevmez idim
O yar gönlümde gül dermeyince

Ağlayıp gönlüm gülmeyince
Bu dünya bana onsuz yetmeyince
Ölürüm o yar beni sevmeyince
O yar gönlümde gül dermeyince

Yaşarım ben onun hüznü ile
Bir gülse aşkı gelse bir dile
Severim ağlatsa güldürtmese bile
O yar gönlümde gül dermeyince

Ağlatan olsun bu eserin
Gülmezse onunla bu kaderim
Ben onsuz acep nereye giderim
O yar gönlümde gül dermeyince

Her can ermezse de aşk dolu sırra
Aç sineni aşk değsin istemez para
Aşksız biz düşeriz amansız dara
O yar gönlümde gül dermeyince

Kul Mehmet’im onsuz yaşayamam
Bu gönlüm ağlar ben coşturamam
Küheylanım şahlanmaz koşturamam
O yar gönlümde gül dermeyince

Mehmet Aluç /Kul Mehmet