Rubai 13

Yorgun güneş dinlenmek için çekilirken yavaş, yavaş,
Bulutlar arasında başlar karma karışık bir savaş,
Dağlar ufka seslenip te der; Ne bu heyecan, bu telaş,
Ufuk; Şu kasvetli geceyi aşta yarına sağ ulaş.

-

Yapraklar usul, usul sağa sola sallanır,
Bir ağaç kovuğunda baykuşlar kanatlanır,
Dünya bu geceleri herkesten iyi tanır,
Çünkü o da her gece bir gün daha yaşlanır.

-

Sanat bir sevdadır sanat bir bela,
Onsuz gurbetten beterdir sıla,
İnşa edersin onu belki yıkıla, yıkıla,
Bahtiyar olursun eserin olursa alâ.

-

Bakar gözlerinin içine anlamsız, anlamsız,
Bilmez de bin bir türlü mana çıkarırsın,
Bir ağaçtır şu dünya da dalsız yapraksız,
“Aman boş ver deli” dersen ondan betersin.

-

Bir ev bacasında ki duman rüzgarlara karışık,
Bir çocuk elleri iki yanda bacakları da çarpık,
Bir resim ki, o resim çocuktan daha çocuk,
Kendi hayal alemini anlatıyor azıcık.


Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.