Aldın şu mahzun kalbimin açık uçlu vebalini,
Hem istedin hem cevapsız bıraktın da sualimi!



Yetmez gibi suskunluğun, belleğimde unuttuğun,
Met-cezir bakışlarınla seyrettin çatal hâlimi!



Usanmazdım kavgadan ben, biraz da sen omuz versen,
Kayboldun en dar günümde, sormadın hiç melalimi!



Kendine müfterisin ya, bundan daha da elim’i,
Düştün dipsiz bir kuyuya, kırdın altıncı telimi!



Arasam da gocunursun, incinir paspas gururun,
Şartlar eşitlensin diye kabullendim zevalimi...



Yazgın hayatıma yergi, caziben "batak" oyuncu,
Yaktın bütün kozlarımı, boşa çıkardın elimi!



Seni senden sakınmaktan ihmal ettim eşi dostu,
Tükettin gönül gücümü, sıfırladın emelimi...



İçinde kin saklıyorsun, külde kömür aklıyorsun
Ve galiba bekliyorsun buzuna tuz bir zalimi !..



Teğet geçer bunca sitem, arlı söz seni bağlamaz!
Dobra tesel, darbımesel: "Kendi düşenler ağlamaz"...