Gözleri susuyor du
Yüzünde değişik bir ifade vardı
Rastlamadıgım
İlk defa böyle görmüştüm onu
Ve ilk defa gidiyor du
Ve son defa
Yadırgadım bu hallerini
Sormak istiyorum soramıyordum
Belki korkuyordum
Aklıma gelenin basıma gelmesinden
Korkuyordum onu Katbetmekten
Korkuyordum sesine yüzüne hasret kalmaktan
Elini elimden çektimisti ilk defa
Geçen her saniye
Ayrılığın şarjörüne bir kurşun koydurdu
Dudağından çıkan her kelimeyi
Gözü kapalı duyordum
Bir hüzün vardı yüzünde
Sessiz sedasız yürüyorduk sahilde
Sahil boyu elim yüreğimde bekledim
Ne zaman çıkacak Ağzından
O lanet olası kelime
Ben napacam diyordum sensiz
Sen olmazsan
Kim guldurecek yüzümü
Kim sıkı sıkı saracak
Şu kaphe dünyada içimi kim ısıtacak
Kimin saçlarıyla oynarım ben
Kimin gülüşunde hayat bulurum
Kimi kızdırır
Kimin elinden tutarım diyordum
İçimden sessiz sessiz
Bir an durduk
Başı yere eğik birşeyler fısıldıyor du
İçim titriyor du elimle çenesini tuttup
Kaldırdım başını
Gözleri sırılsıklamdi
Çekip kendime sarıldım sımsıkı
Onu gözyaşları omzuma düşüyor du
Benim gözyaşlarım saçlarını ıslatıyordu
Bir yaralı serçe gibiydi avuçlarımda
Uçacakti biliyorum
Son demlerdi
Bounumdan öpüp
hoşçakal dediğini hatırlıyorum enson
Ağlaya ağlaya koşarak uzaklaştığını
Yumruğumu sıkıp
Dedim ki boğazın kurusun İstanbul !
Yüreğin yansın Haliç !
Kuruyup gidesin mavi Deniz !
Aradan geçti Yedi sene
Bugün hâlâ dün gibi
Hıçkırıkları kulağımda çınlar
Ne zaman ansam gözlerim dolar
Geçip gitti onsuz
Aylar yıllar haftalar
Geçip gittim onunla bende
Ama ben her gün uğrarım yüreğimdeki kabrine
Anılarla ıslanır gözlerim
Bazen söverim niye gittin diye
Bazen gülerim gözlerine
Bazen saatlerce sarılırım hayaline
Ey benim acısı dinmeyen leylim
Bugün yine aynı yerdeyim
Sarılıp Ağlayan bir çift değdi gözüme
Yumruğumu sıkıp
Dedim ki boğazın kurusun İstanbul !
Yüreğin yansın Haliç !
Kuruyup gidesin sen mavi Deniz...
Leylime selam söyleyin kuşlar
Deyinki
Muradın hâlâ haliçi taşlar..
Issız Şair M-a
30.01.2017