“Dünyalar vardır, düşünemezsiniz
Çiçekler gürültüyle açar
Gürültüyle çıkar duman topraktan”

Yelkovan kuşlarını
Hiç bilmem ben
Gün olur
Takılır peşlerine giderim
Diyemem
Ama baharda
Çıkarken gün yüzüne
Sarı çiçekli çiğdemler
Gürültüyle açarken başka başka çiçekler
Dumanı çıkarken sabah güneşiyle
Toprağın
Tanırım, bilirim
Ürkek, korkak sekişiyle serçeyi
Ve de attığım yeme koşan güvercini
Saçak altına yuva yapan kırlangıcı
“Martılar..” mı dediniz
Ancak deniz üzerinde görürüm martıları
Oysa
Benim bozkırıma çook uzakta
O güzel kuşların kanat çırptığı deniz

“Seninki de şiir mi kardeşim
Uydur uydur yaz
Şimdi sırası mı
Martının, kırlangıcın, serçenin
Hele de yelkovanın
Bak
Çivisi çıkıyor dünyanın
Akarken
Kan ve göz yaşı
Ülkemin her yanında
Al bayrağa sarılı tabutlar gelirken
Ne işimiz varsa
Ortadoğu batağında
Bir ‘hin oğlu hinlik “ var
“Evet-Hayır” oyununda
Bırak, serçeyi, martıyı da
Bize onları anlat”

Yeni oyuncağımız bu oyun
“Evet mi, hayır mı
Söyle bana nedir cevabın” şarkısı
Ya da
Emme basma tulumba misali
Erkan Yolaç oyunu değil bu
Ata’nın kurduğu değerler
Yıkılırken
Yüz yılın hıncıyla
Ahtapot gibi sarmışken terör belası
Can verirken fidanlarımız yaban ellerde
Ülkesinden kaçmış, savaşması gerekenler
Bizden rahat yaşıyor
Köyde, kentte
Adım başı her yerde

Gökyüzünün güzelleri kuşlarla başladım
Şiire
İsterim ki artık barış güvercinleri uçsun
Ülkemde
Orhan Veli ile başladım
Melih Cevdet’le
Bitireyim
Sözlerimi anlayana yetireyim

“Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil unutulur şey değil
Çaresiz geliyor aklıma”
…………………………………………………………

9 Şubat 2017
Numan Kurt