Gözlerimi uykuya küstüren
Bazen ağlatan bazen güldüren
Beni deli divaneye döndüren
Sensiz geçen sabahlara
Seninle olmayan bir hayata
İsyan etmez miyim sevgili

Seni ilk gördüğüm gün kıvılcım oldun
Sonra volkana dönüştün sevgin yüreğimde
Hüzün yağmuru oldun yağdın üstüme
Her damlası içimi kanattı
Anlatmak istedim sana hislerimi
Cümlelere sığdıramadım

Geceleri soğuk ve karanlık
Senli hayallerdeyim yine
Sevgili ben sensiz bir hiçim
Poyraz rüzgarları gibi estin gönlüme
Feryadım güzgarlara karıştı
İsyanım tufana dönüştü

Ağaçlara kazımıştık ismimizi
Sen benim baharlarım yazlarım
Nakış nakış işledim seni kalbime
Sen benim gönül sızım
Albümlerde kaldı resmin
Aynalarda kalan cismin
Bardakta ki dudak izlerin
Bunları nasıl unuturum sevgi

Dün gece bir rüya gördüm seni
Oturup hayra yordum neyin nesi
Bir umut doğdu içime gelecekmişsin gibi
Kıpır kıpır oldu içim heyecan sardı beni
Kanatlanıp uçasım geliyor
Şiirler bir başka anlam taşıyor şimdi
Şarkılar bir başka çalıyor bu gece
Duygu seline döndü yüreğim
Hadi gel artık bekliyorum
Gel artık sevgili


Fatma Ayten Özgün