Öylesine vur ki zalimin yüreğine tokadı gören zalimle şaşa
Ya da bu zulümle beraber sende bizde yok olacağız buyur yaşa
Baksana duysana feryat mazlumdan çıkar çıkmış feryadı arşa
Ya bu feryadı sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım

Ne zamandan beri zalime o leşe kıymet verildi bilinmez
Neden bilinmez o zalime dersini veren geç çıkar öğrenilmez
Zalime hakkını vereni Rabbim yola çıkarmıştır buda bilinmez
Leşi yiyen o akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez

Ayağınıza da mı batmaz küfürden oluşan o kaba nasır
Küfre koşanla biz savaşıyoruz hala bilmem kaç asır
Küfür milleti sarmış vatanı almak ister nefretle hınzır
Ya bu feryadı sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım

Hiçbir düşman küfür milleti bizi edemedi ki bu âlem de esir
Düşman tüm gücü ile gelse de bu imanı yıkamaz etmez tesir
Destanlar yazdık yazmaya da ediyoruz devam onlar değil nesir
Leşi yiyen o akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez

Bilmem ki bu asil millet için cennet vatan için daha ne diyeyim
Bu vatan için şehit olanlara isteriz cennete nur Resule gidelim
Binlercemiz ölse bir tanemiz yeter bu âleme zalime, sevinelim
Ya bu feryadı sustur ya da feryadı duyma hep birlikte batalım

Düşmandır uyumazmış isterse uyumasın kinin kussun
Bizdeki iman yıkılmaz kaleyi rüyasında görür korkar nasıl uyusun
Vatana varsa nefretiyle koşan söyleyin ecdat torunu nasıl dursun
Leşi yiyen o akbabalar en sonu da çıkar meydana neden görülmez

Mehmet Aluç /Kul Mehmet