Kaybolurken ay ışığı gözlerimizden
Uçurum manzaralı boşluğundaydım
Bir kelebek kanatlanıyordu yamacında kalbinin,
Tutarım diye düşündüm düşmeden, düşüm!
Başaramadım, yanıldım..
Aramak istedim gözlerini
Sormaya kalkıştım insanlara, sordum.
Kime sorduysam aydınlığı,
Artık gece oldu dediler, her yer karanlık.
Bak yıldızlar var gökyüzünde dedim
Eş tutmuştum çünkü onları, gözlerine
Göremedim gözlerini, yıkıldım..
Anlamaya çalıştım senin dışındakileri
Benden sana gidenleri,
Senden bana gelmeyenleri
Yalanlarını düşündüm, gizlediklerini
Anlayamadım seni, kaybettim..
Yollarına düştüm, anlatmak istedim
Yalnızlığın nasıl bir şey olduğunu, seni özlemeyi
Karanlık çöktü, anlatamadım..
Hissedersin diye düşündüm,
Anımsarsın diye düşündüm
Benden sana kopanları, senden bana gelenleri
Sen yoktun, yitirdim..
Yokluğundaydı mi her şeyden uzaktım.
Yanıldım, yıkıldım, kaybettim, anlatamadım
Ve yitirdim seni…
Ben boşluğa düştüm
Sen ise birer birer doldurdun benden boşalanları
Sende kalan benleri,
Ben, bende kalanları gördüm
Senden çaldıklarımı, bende var ettiklerimi
Boşlukları doldurmadım,
Sen böyle yapmadın, yanıldın..
Sonra tekrar dönmek istedin hayallerine
Beni sordun insanlara
Gözlerimi aradın, görmek istedin
Göremedin gözlerimi, yıkıldın..
Unutamadın beni, vazgeçemedin
Sesimi duymak istedin uzaklardan
Şarkılar söyledin bana, beni özledin
Anlatmaya çalıştın sevdiğini, anlatamadın..
korktun düşlerini satmaya, başka bir benliğe
Seviyordun beni, gelmek istedin
Açamadın kollarını, kaybettin..
Yalnız kaldın, başka umutlar gömdün kalbine
Mutlu olmak istedin
Unuturum diye düşündün beni
Başaramadın, yitirdin..
Yokluğumdaydın, her şeyden uzaktın
Yanıldın, yıkıldın, kaybettin, anlatamadın
Ve yitirdin beni…