Bana diyorlar ki:
Hayat hikayeni kaleme al sene .
Güzel diyorsun da usta;
Bizde kaleme alınacak Hayat mı bıraktılar
Sevgisizlikten dallarımızı kırdılar
İhanetten güllerimizi kuruttular
Vefasızlıktan hayallerimizi yıktılar
Ümitle dolu gönlümüzü bir bir dağladılar
Hem canım dediler hemde canımızı aldılar
Şöyle bir baktımda çeyrek asırlık ömrüme
Acıdan kahır dan göz yaşından ibaret
Ne ufak bir mutluluk var kaleme alacak
Ne de bir avuç tadımlık Saadet
Her karesi Nankörlük ve ihanet
Mutlulukları yasakladılar bize
Her yolun sonunda karşımızda mihnet
Sevgiler sahte insanlarda kalmamış minnet
Aşklar ve sevdalar onlarda olmuş birer Meskenet
Şimdi ben bu hayatın hangi dalından tutsam
Bir kuru talaş yığını .
Bitmiş tükenmiş bir hayat artığı
Dibe vurmuş bir hüzün kayığı.

Söyle be usta
Sence bu hayatın tutulacak bir dalı
Kaleme alınacak bir kelamı kalmışmıdır.???