kahrolur suskunluğunda gece
utanır renginden
kuytu bir yalnızlıktır başlayan
soğuk/ıslak vede duyğusuz
akıl almaz işkenceler doğurur
zamanlı zamansız çoğalıca acılar
bütün duyguların beklediği /aktır
ne o/ ne bu/ ne öteki
suçumuz insan olmaktır..

dal verir karanlık/sonra yaprak
lacivert bir ormana döner hayat
ne yol/ ne yolak/ ne ışık
kurt ulumalarıdır gayri kuşku
yarın/ ya olur, ya olmaz
mevsimsiz yılların gönül bekçisi
bilmem kaçıcı uykusundadır şu saat
bir bulaşıcı hastalık yaşamaktır
özenipde canlı olmanın büyüsüne
suçumuz insan olmaktır..

ağlasa da bir bebek bozsa oyunu
kırılı gider çamur askerlerin savaşı
belli ki bikaç uykusuz yıldız
doğuverir karnlığın bir kıyısından
gıcırdar sevgi kapısısı/usulca
ışık girer umut olur özlem diner
siner karanlık mahçup/usulca çekilir inine
şimdi bi özlem varsa şafaktır
tohum eksilmez yüregimizden
suçumuz insan olmaktır...

Ali SÖNMEZ
amca33.blogspot.com