BABA

Gözlerime çizdiğim patika yolda
Bir sağa bir sola
Yalpalayan düşünceleri
Taşıdım yıllarca

Tali yollar ana yola
Ne zaman sapacağını
Bilmeden yaşadım
Kimi zaman anne oldum
Kimi zaman baba
Kiminde bir derya

Ne kapılar kapandı yüzüme
Ne rüzgarlar savurdu
Bedenimi
Coştum kavruldum
Hayat

Bu gün babamın plakları
Gözüme takıldı
Çalmak istedim dur dedim kendime
Ağlarsan kimse durduramaz

Yine hüzünlerdeyim
Bu günlerde
Nedenini bilemediğim haykırışlarım var
Bu cephe yanıyor
Bu aralar

Hayatımın kartvizitini çıkarıyorum sanki
Gülümsemeye çalışıyorum baba
Hayata hala ben varım
Dimdik ayaktayım diyorum

Ama baba
Bunlar sade görünür yüzüm
İçim acıyor
Tüm kemiklerim kırgın

Tutamıyorum kendimi
Yine melankoli takılıyorum hayata
Gözyaşlarımın fren balataları
Patlamış mı ne
Tutamıyorum baba
Tutunamıyorum hayata
Bende memleket gibiyim baba

Geleceği bile toprağa gömülmüşken
Yurdumun
Ben ne düşündüğümü bilemiyorum
Atanın resmi başucumuzda dururken hala
Kırılmışsa yurdumun can duvarları

Ülkemde kan gölüne dönmüşken
Neyin hesabını yapıyor
Bu millet
Baba sende bir şeyler söyle

Kar yağıyor baba
Ülkemin her tarafına
Gökyüzü bile ağlıyorsa
Yurdumun her köşesinde
Bu nasıl ağlama baba

Sende bir şeyler söyle
Sustun demi
Herkes susuyor bu aralar
Sanki bir şey yok
Sanki bir deli fırtına esmiyor
Yurdumda
Sende sus baba
Sende sus

Demet Akyürek.