1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1477
Okunma
Bir atlı karınca gibidir şu hayat
tutunur döner ve sonunda inersin
geride kalanlara bir defa bakamadan
dört kolluya sere serpe tutunmadan binersin
Hayatımız minaresiz şehirler gibi
öyle mahsun öyle yetim ve kimsesiz
Su tutmuyor artık çatlak kuyunun dibi
gönüllerimiz kurumuş kuyu misali sevgisiz
Ne zaman yabancılaştık biz böyle
Sevgilerimizin sıvası dökülüyor artık
ne olur biliyorsan sen bari söyle
biz ne zaman nerede yanlış yaptık
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz