O kara gözlerini gördüm sana vuruldum
Bir pınardı sanki o gönlün su diye içtim
Gece gündüz ben geçtim karşında hayal kurdum
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Güneşin bir parçası gibi parladın durdun
Beni aşk okuyla sen garip gönlümde vurdun
Geçtin karşıma güzel güzel halimi sordun
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Garip gönlüm yitikti seninle kendin buldu
Candan sever misin sen diye yar sana sordu
Hayır demenin şoku bu kalbimi durdurdu
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Evet dedin dünyayı sen bana bağışladın
Garip gönlüme o an cennet kapısı açtın
Gülüşün bir cennetti bana gönlünü açtın
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Kesildi başıma yar yağan dünyanın karı
Şimdi senle yaşarım cıvıl cıvıl baharı
Sen varsın ben yıkarım yıkılmaz tüm dağları
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Anladım ki anlarmış seven gönül halinde
Bin bir tat buldum canan senin tatlı dilinde
Canım candan sevenler olsun benim yerimde
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Rabbim gönlümü sende hiç etmesin yar uzak
Gönül sevmez olursa kurulurmuş yar tuzak
Gel ey cananım senle sonsuz cennete varak
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Sensiz bir garip mezar taşı gibiydi canım
Soğuktan donardım ben akmazdı sanki kanım
Sen geldin gülüm işte oldun cananım canım
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Zülfünü gönlüme sen elinle tel tel ördün
Karşıma geçtin bana candan candan sen güldün
Çaresizliğim vardı yar sen onu öldürdün
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Kul Mehmet’im seninle her menzile varılır
Garip gönüller candan gülüşünle sarılır
Ağlayan gönül varsa yar seninle varılır
Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim

Mehmet Aluç/ Kul Mehmet