Bir zamanlar ,
Henüz ağarmamışken saçımız sakalımız
Sabaha günaydınlarla uyanmak
güzeldi bu topraklarda

Ne günler aydın şimdi
Ne de aydınlık günler
Birer birer tüketilmekte ömrümüzden
nerede güzellik varsa
kan ve gözyaşları ekilmekte üstüne

-
İyi akşamlar derdik eskiden birbirimize
Sabaha umutlar taşıyarak
Karanlıklar daha bir zifiri artık
Umutların üstüne çekiliyor perdeler
İyi değil akşamlarda eskisi gibi


İyi uykular derdik eskiden
Esenlik vardı içinde
Huzur vardı her sözcükte
Huzurdu geceler

Bir zamanlar bu topraklarda
Yunus gönüllü insanlar çoktu
Kıvançla bölüşürlerdi bir dilim ekmeklerini
Ve acılarını, sevinçlerini
Kimsenin aklından geçmezdi
Benim ölüm senin ölünden değerlidir!
Nasıl da düşman ettiler bizi bize
Kirlendi sanki selamlarımız

Günaydın desem hüzünleniyorum
İyi akşamlar desem ürperiyorum
İyi uykular desem korkular kaplıyor içini dostların
Sahi ne ara bu hale geldik?

Ben de mi susmalıyım,
Ben de mi korkup içime atmalıyım her korkuyu
Yoksa gecenin içinde yüreğime saklanıp
Her şiire kapı mı aralamalıyım,
Her şiir yeni bir umut diyerek
Günaydın gece
İyi sabahlar uykularım
Ben içime dönüyorum
Hoşçakalın