dile gelseydi özlemler bir bir
kim sevdi kim sevmedi belli değil
mecnun gibi sana yandı bu gönül
sevme beni unut diyorsun

gizli bir el gibiydin yokluğunda anladım
benim için önemini ve kalbimdeki yerini
yalnız kaldım hiç anlamadın değerimi
bir çırpıda silip attın
sızlamadımı yüreğin
gözlerde başlayıp beyinde bitirdiğin sevgimi

bir gün sende yanacaksın ben gibi
o gün sorma halimi merak etme beni
pişman olup yüzleşeceksin vicdanınla
göreceksin gerçekleri o zaman olmayacağım yanında
ağlayacaksın haline bakıp bakıp aynada

anılarımız her gün canlanıp duruyor
andıkca adını beni daha çok vuruyor
beraber çektirdiğimiz resim
baş ucumda sorguluyor
neler oldu der gibi oda bizi anlamıyor

yanımda yoksun diye senden hiç vazgeçmedim
hayallerimde de olsa yaşadım seni silmedim
bir gün çıkarıp atmayasın diye
mühürledim yüreğini yüreğime...





Refik
27.01.2017
İstanbul