Zuhur
Gün zuhura çalındı
Gök ise doğruya
Hak ise doğruya
Gün zuhuruyla çağırdı
Kapandı gökyüzü
Alındı kıblenin timsali
Gök beyaz ile ;gök mavinin haliyle
Karanlığın şerrine
Uzanan kudrete
Dillerim de kasidelerle
Çağrıldı meclisim gönlümde
Gönlümse kalbimle ağırlandı
Dünün bugüne birleştiği çizgide
Dünün bugünle sezildiği sezgi de
Bir çağ var adını saklayamadığım dillerim de hep olan
Bir çığ var yazmayı saklamadığım sözlerimde hep olan
Ya zuhur işte o benim kendimi kendim yapan en büyük çağrının naatı
Ya zuhur işte o benim kendimi bendim yapan en büyük naattın nakaratı
Gökyüzü karanlığı her çağırdığında;bedenimle,bedellimle ve bendimle tekrarlanan
Zuhur etti çıktı kalbinden kürkün işte o zaman demelisin ben bedenim sense örtüm
Zuhur etti anıldı serrinden örtün işte o zaman demelisin ben gizlenenim gizleyende örtüm
Sır benim;sırdan da kalbim zuhur edilmiş korfun içinde
Ben olanda benim;sen olanda sensin
Sadece kim olduğunu bulamayanın serrinden geçmez zuhurun yükselen istihalesi
İşte o zaman beklesin aslından geçmesi gereken insan-ı istihalesi
Zuhur edecektir o zaman yerle göklerin naatı her kıbley-i kelamda...

İSTİHALE:BAŞKALAŞIM
ZUHUR:ORTAYA ÇIKARMAK
KORF:(BRETONCA)BEDEN
NOT:Merak edenler için Bretonca :Fransa’nın Bröton (Bretagne) bölgesinde konuşulan Kelt dili