1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
892
Okunma
Hüzünsüz mutluluk ve ağlamadan gülmek.
Yaşanması için, bir diğerini yaşamak gerek.
Asıp suratını aya karşı, ağlama yüzüme gülerek.
Zaten bu şehire hiç yakışmamıştı ıslak kaldırımlar.
Hüzün yüzlü kadın, son bir kez tut yaşlarını.
Masum cocuklar niyetine, biliyorum gözlerin kan çanağı.
Gün sabah, gün akşam, dinsin artık gözündeki yaşın.
Ve bu şehire hiç yakısmıyor ıslak kaldırımlar.
Ağlamak bulut denli ise ancak o zaman mutluluk verir.
Her dökülen damla ıslatmaz insanı, kaldır başını.
Islanan her daim bu şehir, o yaşların ardından.
Oysa bu şehire hiç yakışmıyor ıslak kaldırımlar.
ORHAN TEMİR
KAYSERİ
5.0
100% (2)
Cevap Yaz