Dikkat! Bu şiir; Urfa ağzıyla yazılmıştır. Yöreseldir. Yabancı olanlar anlamayabilir, normaldir. (Gurbetteki Urfa’lıları düşünerek yazdım bu şiiri. Fazla değil, 41 kıta 😁😉!)

OLAYDIM
N’olaydım ben ne olaydım
Çamırlara bulanaydım
Son pişmanlığ fayda vermi
Keşke Urfa’da olaydım!

Kalmadı heç soranımız
Bırda yavan boranımız
Heç bi şeyden dad almiyam
Ne neğne hoş, ne soğanımız

Eskide giderdığ yoldan
Şimdı uçakla havadan
Öksedim ben Urfa’mın, o
Girişini Akaba’dan

Gideydim yarın Urfa’ya
Çul sereydim E’nzılha’ya
Göle karşı biyambalı
İçeydim ah! Doya doya

Mençek Han’dan dolaşaydım
K’ezzaz bazarı aşaydım
Akarbaşı ceğdesinden
Herrahmana ulaşaydım

Bulğır ataydım kuşlara
Su vereydim a’rışlara
Med-Helil’in ordan geçip
Çıkaydım tik lokışlara

Yağmır olaydım Eylül’de
Söneydim ataşta külde
Ayağlarda pabuç olup
Gezeydim Balıklıgöl’de

Mezatta tütün seçeydim
Gümrükhan’da çay içeydim
Ele ben benden geçeydim
Kurban olım ben Urfa’ya

Yağ lambasında fitili
Yorğan içinde mitili
Olaydım leylon sıtılı
Koka yerine kuyuda

Dabağhana bölgesinde
Piyarın az ötesinde
Minaranın kölgesinde
Zevzir olup uyuyaydım

Tandırlığda sac olaydım
Cünkte bi pakrac olaydım
Ah Urfa’da olaydım da
Ekmege muhtac olaydım

Külünçe koyaydım teşte
Haşhaşlı yiyeydim şişte
Eyyice bi berrehleyip
Kehkeleneydim güneşte

Çıharaydım frenk suyı
Rengim olaydı kop koyı
Urfa’dan ayrılmayaydım
Kalaydım ah! Ömür boyı

Derd ile ahu zar olaydım
Nacarda hızar olaydım
Karakoyun deresine
Bakan bi mezar olaydım

Kasapta satır olaydım
Dergâhta yatır olaydım
Bırakaydım malı mülkü
Fırında şatır olaydım

Bağda üzüm toplayaydım
Damda kebap saplayaydım
Dağlarında ceylan olup
Ordan ora hoplayaydım

Enikli kapı olaydım
Çömçenin sapı olaydım
Hekimdede mehlesinde
Nehitten yapı olaydım

Pâk edeydim de eyvanı
Sereydim yere savanı
Sazımı elime alıp
Çalaydım Urfa divanı

Sonra hoyrat bağlayaydım
Ürekleri dağlayaydım
Acı bi türkü çığırıp
Heç durmadan ağlayaydım

Urfa’lı sever sen’atı
Dertlise asar suratı
Patlatır vahıt geçmeden
Uzun hava ve hoyratı

Ğurbet ellerde uzahta
Kalmışam dar bi zuvahta
Keşke bi k’it olaydım da
Kanat çırpaydım Dergâhta

Atında eger olaydım
Dağında kenger olaydım
İsotla bir pişmağ için
Şişinde ciger olaydım

Ayağlarda bot olaydım
Bahçalarda ot olaydım
Ağzı yakan acı gibi
Küftede isot olaydım

Herrahmanda balığ gibi
E’nzılhada kayığ gibi
Pirpirimli cacığ gibi
Urfa’ya deger olaydım

Dağında zehter olaydım
Mehfel’de a’sker olaydım
Potinleri t’emir eden
Usta bi köşker olaydım

Irağ elde paslanmışam
Belli artığ yaşlanmışam
Kırh yıldır Urfa’dan ayrı
Boş boşına yaşamışam

Ne gözeldi eski günler
Yeniler bi şey bilmiler
Urfa’mızın kültürünü
Hetirlatağ efendiler

Top oynardığ tetirbede
Dolaşırdığ Helepli’de
Şimdi hepsi heket oldı
Fing atilar heyalimde

Hep dönidi mecmel behir
Altından da akmi nehir
Urfa olmadıktan sonra
Ğurbet eller biye zehir

Zoppamız olur ohlavı
Sesimiz çok cıngırlavı
Bahar aylarında yerdıh
Şeğreli keme pilavı

E’şir aşı, dolma daşı
Get hemamda yıha başı
Şimdi olaydı yiyedim
Nar eşkili soğan aşı

Su içerdiğ pakır tasta
Bilmez idığ nedir pasta
Yaban elde hâlım naçar
Göynüm bırda her gün yasta

Ne işim var bıralarda
Boğıldım hatıralarda
Gezen bir cümbüş olaydım
Heftada bir sıralarda

Kışın zorlıdı helımız
Loğlanırdı hep damımız
Ame gene de mutlıydığ
Çok eyidi ehvalımız

Binerdık babamın sırtına
Evde kopardı fırtına
Üz bulunca uzanırdık
Anamın ayağ kıltına

Yassıdı Urfa karpızı
Bahçalarda suyarpızı
Keşke Urfa’da olaydım
Bıranın yoğ dadı duzı

Çok ehkemdir Urfa’lılar
Pehkem de birer dosttırlar
Yetmiş yıl görmese seni
Heç unıtmaz h’etırlarlar

Asbap ipinin mertegi
Kulplu seetin köstegi
Ğeriplere kanat gerer
Hem kızı, hem erkeği

Şimdi yatiyığ çekyatta
Göynüm her akşam feryatta
Yere döşşekler serip de
Yan geleydim bi heyatta

Sen siye gel sen siye
El a’lem duysa ne deye?
Mukayyet ol ki, akliya
Gidesen memleketiye

Hamdi sözü kısa kes de
Şiir kalsın yap bi beste
Ah Urfa’da kalaydım da
Olaydım her vahıt heste

Mustafa GÜL (Hamdi)
(23.01.2017)