İnsan dünyanın güzel yüzüne aldanır ,
Ne çare arar insan ,
Bi çare ben senin ararım ,
Bu güzel dünyanın , nefsi ellerinde ,
Gezdim dolaştım virane oldum .

Hasta düştüğüm sokaklarda senin adını sorarım .
Resmini bütün dilencilere aratırım ,
Ama elden ne gelir ki gül baharım ,
Sanılmazların denizinde kütçe kütçe batarken .

Kastı katı kesildi yüreğim, uslanmaz ki hiçbir zaman ,
Bir kargaşaya karıştı bu kafam ,
Çoğu gece seni düşünmekten yatmaz , bu adam ,
İnsan bir kere düşer sevda dedikleri çıkmaza,
Ve ben hep düşer oldum , bu çıkmazlara .

Yağmurun sürüklediği alevlerde yanıyorum
Canım dişime takılmış , yan yatmış gidiyorum ,
İklimler çok kötü hiç sorma ,
İnsanoğluda çok değişti , sus konuşma .

Dünya insan için bir kez var olur ,
Beklenenler içinde sadece son bir kez ,
Şimdi son defa bekleyecem , o durgun denizlerde ,
Kimlere dert olduk hiç sorma ,
Şiirlere , yazılara ve de o yazlara ,
Sakın sorma .
Sakın ha sakın sus konuşma .

Perişanım her saat , geçmez bu zaman ,
Vakit daraldı , bitmez bu hayali dünya ,
Geçmişimden çok , geleceğimden var bir şüphe ,
Geçtiğim yollara , ağaçlara seni sorarım ,
Bu kadar beklemek çok koyuyor insana ,
Bi çare seni yazarım , tükenmeyen şiirlerimde .

Yazar//: MAŞUK ASLAN