1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2457
Okunma
Güz mevsimi baharı yaşıyan güzel kadın,
Dalları basmış kiraz, çiçek açmış nar gibi...
Saçların kızıl alev, ayışığından adın,
Gönlü aşkla dopdolu, tende ateş var gibi...
Öyle bakma güzelim, inan bir hoş olurum,
O efsunlu bakışa, hiç mi hiç dayanamam
Gözlerinde derine dalar,sarhoş olurum,
O bakışın sihrinden ömrümce uyanamam.
Ellerimin içinde çırpınırken ellerin
Titrer de dudakların ben de titrer, eririm,
Goncayken, öpüldükçe açan pembe güllerin
Tadına varmak için, ben ömrümü veririm...
Dizilir dudağımın her öpüşünden bir iz
Bir aşk kolyesi gibi gerdanında, boynunda,
Avare kuşlar gibi, kayboluruz, gideriz
Menekşe rengi, masal akşamların koynunda...
Ünal Beşkese
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz