El vurma açılmamış gönlümün yarasına
Bırak içindeki özleyiş ateşi yaktıkça yaksın
Bırak acısı kavurdukça kavursun kendisi iyileşir
Bazen tatlı tatlı sarar bu aşk yarası sımsıcak
El vurma açılmamış gönlümün yarasına
Bana ben gibi yakın size uzak bu yaram kanasın
Kanadıkça beni diri tutar sızladıkça beni ben yapar
Bırakın kanasın özlemeyen bir yâri hatırlatır bana
Gülmeyen güldürtmeyen sevgilinin son hatırasıdır bu
Giderken tüm şifaları aldı bu derdi bıraktı gitti
Bırakın ömrümün baharı kış olsun başıma yağsın
Terk edip giden sevgiliyi hatırlatır dokunmayın sakın
Bir kâbus gibi derinden acıtır bu yara beni
Uyku tutmaz gözlerim hasret kaldı rüyaya
Çekin gidin yanımdan halimi derdimi sormayın
Ağladıkça gözlerimden kan gelir bırakın gelsin beni anlamayın
Bir olmaz emel peşinde koştum yaralı kaldım
Gözlerim aşk ateşiyle vuruldu sandım eyvah ki yanıldım şaşırdım ben
Bırakın yaksın bu gönlümdeki aşk ateşi bu yaramla
Gülmeyen güldürtmeyen sevgilinin son hatırasıdır bu
Mehmet Aluç/Kul Mehmet