Dalıp kendimden geçip varamadım uykuya
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın
Gönül inmiyor derin derin dipsiz kuyuya
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın


Uyku gelmez dönerim sağıma bir soluma
Ağrılar mesken tutmuş, ayağıma koluma
Gün ağardı bak yine uyku çıkmaz yoluma
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın

Aklımda bin bir çeşit düşünce gelir gitmez
İnan düşündüklerim satsam beş para etmez
Şeytan geçse yanımdan kolum kalkıp taş atmaz
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın

Bak herkes horul horul uyumuş geçmiş candan
Benim gözüm ayrılmaz sabaha kadar camdan
Dertten mi kaçar uyku yoksa bitmeyen gamdan
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın

Kimi koltukta uyur, ben uyumam yatakta
Benim kapanmaz gözüm, kimi uyur ayakta
Canım geçmiyor tenden yatırsalar kayıkta
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın

Her gece çalıyorlar gelip benim uykumu
Oturup yazıyorum şiirimi öykümü
Vel hasıl tadım yoktur kaybetmişim zıkkımı
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın

Herkes sabaha kalkar, benim gözler süzülür
Ağırlaşır bedenim elim kolum yüzülür
Tenim salmış kendini kırış kırış büzülür
Ben geceye küskünüm, sabahlar bana dargın