Yüreğime bu kadar yakınken
gözümden alabildiğine
niye
ıraktasın ki

Yetmedi mi çektiğimiz
bunca hasret bunca gurbet
şimdi
nerede nasıl hangi diyarda
dolaşıp durmaktasın
S
E
N
Desem
tut ki desem

Yılları yolları
mevsimlerin ardına atıp

Nefesime nefes
gönül dilime ses ol desem
tut ki desem duyar mısın

İşitilmez oldu nicedir
iğde çalısının dallarında
şafak vakti şakıyan
bülbül ötüşlü kuş sesleri

Uzak doğunun gölgesinde
silikleşir oldu
G
Ü
N
doğumlarının
birken bin olup şavkıyan
kalplere inşirah sunan
alabildiğine efsunkar
o ışıltılı renkleri

Yağmur yüklü bulutlar gibi
dönerim ağarım

Sesime ses olamasan da
beni bir türlü duyamasan da
teselliyi yine gönlümde
yine sevgimde
ararım

Umut eksilmesin
yüreklerden
YETER Kİ

Hem kimbilir
saçlarını tenini okşayıp duran
uzağı yakın eden o rüzgârlar

Belki bir sabah serinliğiyle
buralara da uğrar efil efil


tly