0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1357
Okunma
Örülmüş bir kozada
Bin yıllık bir uykudaydım.
Dut yaprakları hışırdadı
Uyandım bin yıllık cahillik uykumdan
Onu gördüm
Kelebeklerin birgünlük ömürlerinin olmadığına inandım
Kanat çırptık, Aydınlık bir Bahar mevsimine.
Kendimi sana emanet ediyorum sevgilim
Koru bizi
El ele yürüdüğümüz sokakları
Islandığımız yağmurları
Beraber gökyüzüne bakarken kurduğumuz
Diğer tüm düşlerimizi.
Gölgem ve yankımsın..
Yüreğinden öpüyorum..
(Aydın Bayık)