Sen deli yüreğim deli fişeğim
Arama boşuna rüyalarını, gökyüzüne kaldır başını bak
Kısırlaşmış bulutlar artık yağmur yağdıramayacak
Gözyaşları kurudu, gözpınarlarında asla akmayacak
Bozkır misali, kurak bir iklim şimdi yüreğin
Bir daha yeşermeyecek yüreğinde sevgin
Arayışın anlamı yok, görmüyor musun?

Bir anaforun içinde savruluyorsun
Hançer darbesi bildik elden ve sen ölüyorsun
Rüya olsa bütün kâbuslarım ne olur diyorsun
Ve uyanınca hepsi birden yok olsa
Tanıdık yüzler alay edercesine sırıtmasa,
Tesellisi yok acıtıyor yüreğini,
Canında canın, kanında kanındı o senin
Nadide bir çiçekti yüreğin de yeşerttiğin
Uğrunda tükettiğin ömrünün, intiharıydı karşılıksız sevmelerin
Şimdi yeri yok yüreğinde hiçbir özlemin

Med-cezir misali çekildi hep duyguların
Alıp götürdü ve kayboldu arasında dalgaların
Tıpkı avuçlarından akıp giden yıllarındı sanki
Ayaklarının altından kayan kaldırım taşları gibi
Kokmuyor artık çiçekler, soldu hepsinin renkleri
Üşüyor yüreğin sanki kuzey kutbundaymışsın gibi

Ah deli yüreğim deli fişeğim
Hala görmüyor, duymuyor musun?
Sur üflüyor yok oluşunu dinliyor musun?
Bu yürek iflah olmaz, anlamıyor musun?
Dönüp bakınca yitirdiklerine kendine sövmüyor musun?
Hayatın pişmanlığında yüzerken boğulmuyor musun?
Sahi deli yüreğim, deli fişeğim
Sen hala yaşadığını düşünüyor musun?


Canan Onuş