Âşık olan olur, kem sözden bîzâr,
Deyin ki; Olur mu, al dilenir mi?
Gerektir rıfk ile, şefkâtli nazar;
Hiç diken olup ta, Gül dalanır mı?

Meftûn olur âşık, maşuka yanar,
Şem-i çıngı serin, Şems buzdur, donar!
Cehennem nârını, nuş edip banar;
Kudretten çağlayan, Göl bulanır mı?

Döner muhabbetten, gark olur nûr’a,
Soyunup dalar da, yüksünmez nâr’a,
Yüzseler derisin, çekseler dâr’a;
Aşkla Hakk’ı diyen, dil dolanır mı?

Hakk severse dil’i, bahşeder kul’a,
Seçer tane tane, dürr yükler dil’e,
Varlığına sebeb, girsin bu yola;
Âşık gayrı yoldan, hâl belenir mi?

Vermez ise Halık, gayretler boşa,
Muhabbetsiz sîne, gelir mi coşa?
Dile ki nimetten, sehmine düşe;
Yağmaz ise rahmet, çöl sulanır mı?

Gayret libâsını, giyinip var da,
Niyet et sıtkile, divâna dur da,
Gelir mi sanırsın, durduğun yerde?
Zahmetsiz, çilesiz, bal yalanır mı?

Dilerse züll eder, diler Şah el’e,
Dilerse çevirir, bir coşkun sel’e,
O’na âşık yanıp, dönmüştür kül’e,
Bilen desin bilek, kül elenir mi?

Ozan İlo’m nefsin, aşk ile gemle,
Tefekkür, fikirle, gönülü em’le,
Hele yönel O’na, niyâzla, Cem’le;
Niyetliysen Hakk’a, yol dolanır mı?
20.04.2008/02.40