biz bizden gittik örselendik
ne bir sözümüz kaldı söyleyecek
ne de bir kalp kaldı
yüz yüze bakacak
deli gibi sevecek
eser yok onlardan bittik

kaybettim tüm duyularımı
seni hissedecek
varlığını bilecek

rahatına bak mutlu ol şimdi
unuttum yüzünün çizgilerini
hayal meyal görecek gözlerim seni
bittin bende yokum artık sende
bul başka birini sevecek
bir başka gönüle girecek
önce sor kendine
sevmek mi sevilmek mi
git sonrasında dilediğin gönüle
ve mutlu ol gönlünce
ama çıkarma aklından
unutma sakın
yaşam denilen etme bulma dünyası
sana da dönecek yaptıkların birbir

ateşlere attın yan diyerek
su serpmedin bir damla sön diye
oysa bilmedin görmedin
gözlerimdeki her yaş yangın dı
yakar mı ateş ateşi

anladım
hiç sevmemişsin beni
kavurup yaktın küle döndüm
aşkının nar-ı ile
karşılıksız da olsa
beklentisiz seven biriyim
gönülden uzak da olsan sen
ölümüne sevdim yokluğunda
sözlerimin eriyim

bilirim
vardır her gecenin sabahı elbet
ve her yeni gün
yeniden doğuş yeni bir başlangıçtır
her son gibi
olmasa da gidişinin dönüşü
söylense de son sözler
bu yürek hep seni özler.



Refik
16 . 01 . 2017
İstanbul