nerden bileceksin
kahır dolu gecelerde kaybolduğumu
sardığında alaca karanlıklar

bilmeyeceksin hiç bir zaman
seni ne kadar sevdiğimi
senin için yandığımı eridiğimi
küllerimin rüzgarda savrulup
hangi denize döküldüğünü

bir gün anlatacaklar sana
bir masal gibi gelecek belki de
yalnız geldi yalnız gitti
resmin vardı avuçlarında diyecekler sımsıkı

dalacak gözlerin inanmayacaksın
pişmanlıklar içinde geldiğinde
taş kesilecek yüreğin baş ucumda
işte o zaman ben olmayacağım yanında

anlayacaksın senin için çektiklerimi
ve seni nasıl sevdiğimi
süzülecek göz yaşların
belki de ağlıyacaksın
hıçkırarak sarılacaksın buz kesmiş bedenime

belli belirsiz bir fısıltı çıkacak dudaklarımdan
çok seviyordum seni
canımı verecek kadar
inanmadın bana
elveda sözü çınlayacak kulaklarında
ayrılmak çok zor senden
bir veda bile demeden giderken
azrail baş ucumda canımı almak için beklerken

tutupta ellerimi affet beni diyeceksin
oysa ben sana
hiç küsmemiştim ki
kırgın ve de dargın gitmeyeceğim senden
ben seni hep sevdim
çok sevdim bir tanem.






Refik
15.01.2017
İstanbul