ISSIZ ADAM
Bu yüreğim olmayacak artık kaprislerinin hedef tahtası.
Seni sana ,beni de kendi yalnızlığımla bırakıp çekilirim kenara.
Kuytu köşeler,karanlık odalar,
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu.
N’aptımsa yaranamadım. Artık ıssız adamım.
Artık zamanıdır,koparıp alıyorum paramparça kalbimi.
Kaçıyorum senden ve kendimden .
Gönlümde çalan sevgi saatim durdu.
Senin için çılgınca çarpan o kalp durdu..
Belki de son mutluluk sözleri dökülen bu dudaklardan.
Belki ilk defa içini kemirecek yokluğum.
UMURSAR MISIN BİLMİYORUM ?
Belki de, belki de diyorum,kendinle hesaplaşacaksın.
Belki de dinlediğin bir radyoda ,uykusuz bir şair yüreğini çınlatacak.
Umursar mısın bilmiyorum?
Bir gün bütün sevenlerin ,dostum dediklerin, unutur seni.
Ama bu yanan yürek, unutur mu seni!!!
Ben yaşarım ,yaşanmış duygularımla,
Ortasından bölünmüş uykularımla.
Geceleri bana bela ettin.
Gecelerimde sestin,nefretim olmayı seçtin.
Anlamıyorum bu kadar ucuz muydu nefsin ?
Yalancılara teşekkürler, doğruyu ,
İhaneti seçenlere teşekkürler,sadakati öğrettiği için…
Dersini almış ,yüreği kanayan,
ISSIZ, SESSİZ VE YALNIZ ADAMIM…