1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
550
Okunma
Bir şiire nasıl başlanıyordu unuttum,
Sana tarifi olmayan bir kalp kırıklığından yazıyorum
Koşmanın, örgü örmenin, ağlamanın, bağırmanın fayda etmediği bir kadın olarak,
İçime kapandığım bir kara delikten yazıyorum.
Mutlu günlere inancını kaybetmiş,
İç organları görünmeyen bir el tarafından ezilen bir insan olarak
Kalbimin en temiz haliyle yazıyorum..
Bu acıyı durduramıyorum
Çikolatanın bastıramadığı bir yarayla yazıyorum.
Babasının öldürdüğü çocuk gibiyim.
Sana bu yazıyı dizlerimi karnıma çekip yazıyorum.
Karanlıkta,, çok karanlıkta
Bebeği ölü doğmuş anne gibiyim
//Mustang//
Cevap Yaz