Ne çileler çektim bilsen ardından,
Yataklara düştüm senin acından,
Kıydın aşkımıza vurdun sırtımdan.
Hani benim pembe gülüm idin sen.

Ruhumu okşardı tatlı sözlerin,
Yüreğimde kaldı derin izlerin,
Ağlayıp dururdu ceylan gözlerin,
Hani benim aşk çiçeğim idin sen.

Seninle karardı söndü ışığım,
Koltuklarım oldu gece beşiğim,
Tatsız tuzsuz kaldı evim eşiğim,
Hani benim pembe gülüm idin sen.

Umut ışıklarım söndürenim gel,
Ölüm fermanımı bildirenim gel,
Derdime dert katıp öldürenim gel,
Hayat veren şah damarım idin sen.

Duymuyor kulağım gelmiyor sesin,
Sen olmadan neyleyeyim nefesi,
Bülbül sevmemişti altın kafesi,
Işık saçan pembe gülüm idin sen.

Unutmadım seni hep sinemdesin,
Ölsen toprağınsın kalsan benimsin,
Gözlerimde yaşım sazda perdemsin.
Rüyamı süsleyen gülüm idin sen.



21.04.2016 / AHMET ACAR






TEŞEKKÜR :
Şiirimi güzel sesiyle yorumlayan sevgili şaire
Özlem Demirkaya hanıma çok teşekkür ederim.