feryat figan etme ey gönlüm
kederlerle geçiyor ömrüm
acılar da yakışır sana
özlemlerin karşılığı sevmekse
ve dönmeyeceğini bile bile beklemekse
yürü arkana bakmadan ey kalbim
yolcu yolunda gerek
bu ne ilki ne de sonudur yitirdiklerimin
kalmadı dayanacak gücüm
artık bitsin diyorum çilelerim
gözlerimde saklambaç oynuyor yıldızlar
ebesi ve saklananı belli olmayan
dökülüyor gök yüzünün sırları birer birer
uzaklardan bir ses gelir
duyarım
kısık bir sesle aşka davet eder gibi
bir başka güzelsin bu gece
yanımda gibisin gözlerimi yumduğumda
sesin kulaklarımda bir tını
aralayıp gözlerimi baktığımda
yumuşak sıcak ellerin yüzümde gezinir sanki
zıt kutuplar bir birini çeker ya
olmasak da beraber
ateş ile barut misali
hükmüm peşin verilmiş
değişirmi yerde gökde yazılan
can mı dayanır buna





Refik
12.01.2017
İstanbul