0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
466
Okunma
Yaşamın yangınlarından,
Boş bırakılmış beyinlerin yargılarından,
Nasibi alarak;
Çirkin yorgunluklarla,
Nasırlı ayaklarla,
Kokulu elbiselerle,
Bitkin akşamı bitirelim.
İnsanlığımızın dilini yutalım;
O asil aksanı yitirelim.
Kapıyı pencereyi örtüp,
Duvarları söküp,
Fukara soğuklarda;
Eğrilip, bükülüp,
Ciğerlerimizi öksürüp,
Aynalarımızı öpüp,
Avazımız çıktığı kadar susalım.
Geriye ne kaldıysa sabaha,
Yaslı uğurlayalım,
Vicdanımızı;
Duygularımızın misafir odasında ağırlarken;
Asılı bulalım.
Sabaha;
Gidişattan, tasalı bir kafa bırakmayı unutalım,
Her şey güzel olacak diye umup,
Uyuyalım, unutalım.
5.0
100% (2)
