1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
930
Okunma
Her halim’den anlarsın dediğimi,
Bilirsin gôzlerimden nefret’le silindiğini,
Damla değil, göle çevirdin öfke’mi,
Taş oldum, düştüğün ten’den utandım,
İnsan’dım;
Ne kalmadı,
Gönülden sonra gelen baş’a,
Sabrı’mı yüklesen bir taş’a,
Taş dile gelir, sen’den usanır,
Sefil durmaz gider bu yerden,
Kalp kahrı çeken serden,
Hep mi dert gelir mert oğluna, namert’ten,
Su oldum, düştüğün gül’den utandım.
Efe Erdal ŞAHİN
5.0
100% (2)
Cevap Yaz